Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
qabaq — 1. is. 1. bot. Qarpız, qovun və xiyar cinsindən, yerə yayılan iriyarpaqlı bir bitkinin uzunsov, ya girdə, sarımtıl və ya yaşıl meyvəsi; balqabaq, kudu. Qabaq tağı şamama verməz. (Ata. sözü). 2. məc. dan. Dadsız, tamsız qovun, qarpız və s.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qabaq-qarşı — z. Qabaq qabağa, qarşıqarşıya, üz üzə. Sadıq xanla Məmməd bəyin gözlərinə yuxu getmirdi: qabaq qarşı oturub sabahın dərdinə qalmışdılar. Ç.. Güllü . . qoluçirməkli olduğu halda, oğlu ilə qabaq qarşı durub danışırdı. Ə. Ə … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dal-qabaq — z. Dal tərəfi qabağa çevrilmiş halda, bir birinin ardınca. Arxada isə, . . bir biri ilə yanaşı yox, bir birindən dalqabaq, birinci və ikinci dağcığaz vardı. Ə. Ə.. ◊ Dalqabaq vurmaq – yerində olmamaq, tez tez yerini dəyişmək, gah dalda, gah… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
döş — is. 1. Bədənin, boyundan qarına qədər olan ön hissəsi; köks, sinə. Döş qəfəsi. Döş əzələləri. – . . Ciyər sinənin içində olur ki, qutu kimi şeydir. Onun qabaq tərəfi döş sümüyü və qabırğalardır. H. Z.. Ayna islaq başını Ayazın döşünə qoydu. Ə. M … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
hiza’ — ə. 1) qabaq qabağa; qarşılıq; 2) səthin düz, hamar olması … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
müqabil — ə. 1) qarşı; 2) bir şeyin qarşısında olan, qarşıdakı; 3) üzbəüz, qabaq qabağa, qarşı qarşıya; 4) qarşılıqlı; 5) əvəz edən əvəz, ekvivalent; 6) ödənilmə, qarşılıq … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
biikrah — z. <fars. bi. . . və ər. ikrah> köhn. İkrahsız, nifrətsiz, çiyrənmədən. Baxan, baxmaq gərək qabaq qabağa; Göz ucilə baxan biikrah baxar. M. P. V … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
göz-gözə — z. 1. Üzbəüz, üz üzə, qabaq qabağa, qarşı qarşıya. . . Məni nahar yeməyinə saxlamaq istədisə də, mən casuslarla göz gözə oturub nahar etmək istəmədim. M. S. O.. Kamal təyyarəni döndərib faşist quzğunu ilə üz üzə, göz gözə gəlməyi qət etmişdi. M.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
iç — is. 1. Bir şeyin içərisi, daxili, iç tərəfi. Əvvəl evin içi, sonra çölü. (Ata. sözü). Mağaranın içi yumşaq ağac qabıqları ilə döşənmişdi. A. Ş.. Əşrəf yavaşcadan sürünüb kola yaxınlaşdı, əli ilə kolun içini yoxladı. S. Rəh.. // Bir şeyin ortası,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ixtilat — is. <ər.> klas. Oturub durma, görüşüb əlaqə saxlama, qaynayıb qarışma. Nə bir fərəhi, nə bir nişanı; Nə kimsə ilə bir ixtilatı. F.. // Söhbət. İxtilatın şirin, sözün məzəli; Şəkər gülüşündən canlar təzəli. M. P. V.. İxtilat etmək (qatmaq) – … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
üzbəüz — 1. zərf Üz üzə, qabaq qabağa, qarşı qarşıya. Üzbəüz oturmaq. – <Cavad:> Ana, mənim gözüm axunddan su içməyir, əvvəl deyirdi ki, qız ilə gərək üzbəüz danışam, biz də qızı gətirdik. B. T.. Üzbəüz gəlmək – rast gəlmək, təsadüf etmək,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
